Jullie weten het inmiddels wel hè, dat mijn leven de afgelopen maanden nogal veranderd is. Jep, dat weten jullie. Eigenlijk heb ik er relatief weinig over losgelaten op het grote interwebs. Van Instagram heb ik in ieder geval al in geen eeuwigheid meer gebruikgemaakt. Het voelt allemaal een beetje misplaatst, of zoiets. En vooral ook héél insignificant als je kijkt naar wat er zich verder allemaal in de wereld afspeelt. Toch kriebelde het inmiddels weer om mijn hersenspinsels op digitaal papier te zetten, so here we are. Ik heb namelijk vooral POSITIEF nieuws. JA, ECHT WAAR. (Als ik een website-bouw-guru was, dan zou ik zorgen dat er nu een digitaal confettikanon te zien was. Helaas heb ik die skills niet, dus laten we ‘m er maar gewoon gezellig bij bedenken). (meer…)

Tweeduizendtwintig. Het is al zo’n honderd keer geschreven, gezegd, gedacht, maar laat ik de obvious nog maar een keertje staten: wát een jaar. Eentje voor op de zwarte bladzijden van de nog te drukken geschiedenisboeken. De wereld staat op zijn kop en het wordt ons mensen op honderden manieren duidelijk dat het zo écht niet langer kan; dat verandering op menig vlak een noodzakelijk iets is. We moeten onze krachten bundelen om gewenste veranderingen te bewerkstelligen. En waar ik dan vervolgens trots op ben, is dat dat ook echt gebeurt. Maar, wat nou als zich constant óngewenste veranderingen voor blijven doen in jouw leven? Nou, laat mij daar eens even een boekje over opengooien. (meer…)

Goh, nou, daar is ze eindelijk weer hoor. Stel, maar dan de nog lichtelijk beduusde versie. De afgelopen maanden waren op zijn zachtst gezegd niet héél makkelijk. Gevoelig onderwerp? Jep. Dat is de reden waarom ik er niet eerder over heb geschreven. Dat kon simpelweg niet. Het wereldwijde web is in sommige gevallen niet de plek om je hart uit te storten.  Toch wil ik nu graag eerlijk zijn over de bottom line van het verhaal. Ik zal jullie de details uiteraard besparen, want ik vind het belangrijk dat ik hier volwassen en netjes mee omga. Hier volgt een kleine greep uit mijn hersenspinsels van 8 april 2020. 

(meer…)

Goed; daar zit ze weer. Stel, inclusief pyjamapak en bril. Heeft effe geduurd. Ze kan inmiddels haar laptopscherm niet scherp zien zonder het bruin-zwart-gevlekte gevaarte op haar neus te planten. Binnenkort maar eens een ander-halve-meter-tripje naar de brillenwinkel plannen, want die ogen van mij beginnen om vakantie te vragen. Enneh: geef ze eens ongelijk. Maar, back to the point hier. Ik hoef jullie natuurlijk niét te vertellen dat het een gekke tijd is. Dagenlang heb ik naar de juiste woorden gezocht; afgewogen wat wel en wat niet te delen. De keuze is gevallen op het volgende: ik deel jullie hierbij mede dat ik voor een aantal uitdagingen sta. Cryptisch much? (meer…)