Je raadt het al: die vrouw, ben ik. Een hele tijd geleden zei ik wel eens dat ik niet echt dromen had. Stom, toch? Ik had het gevoel dat je pas droomde als het groots was. In je up naar Bali, een koffiebarretje openen in Australië, de wereld over met een zelf verbouwd campertje, een eigen bedrijf runnen, een tweede huis in Portugal kopen, in een elektrische Fiat 500 rijden (#zwijmel).. Je kent het wel, dat soort dromen. Ik vroeg me altijd af waarom ik die grootse dromen niet had. Geloof ik er niet genoeg in en snijd ik mezelf daarmee dan sowieso in de vingers? Of durf ik het gewoon niet uit angst voor teleurstelling? Of, en dat kan natuurlijk ook, zijn die grootse dromen gewoon niet my cup of tea en zijn die beelden mij ‘opgelegd’ door het ding dat social media heet? Wat. een. vrágen. (meer…)

Ken je dat gevoel? Je bent on a roll; helemaal lekker bezig. Je voelt je gemotiveerd en trots op de dingen die je overwint, bereikt en behaalt. Je doet je best op alle gebieden van het leven. Totdat het ineens niét meer zo lekker loopt. Sterker nog: het lijkt wel alsof niks meer ‘loopt’. Je wil wel, maar hebt geen idee welke kant dan op. Hoe doe je dat ook alweer: vooruit bewegen? Je kijkt terug en bent ineens niet zo tevreden meer over alles wat je de afgelopen tijd bereikt hebt. Waar je eerst trots was, is het nu bij lange na niet genoeg geweest. Je wilt vooruit, maar voelt je geblokkeerd. Alsof er een grote onzichtbare muur voor je neus staat, waar met geen mogelijkheid een gat in te meppen is. Vastgelopen, dat ben je. (meer…)