Er was eens een vrouw met dromen
Je raadt het al: die vrouw, ben ik. Een hele tijd geleden zei ik wel eens dat ik niet echt dromen had. Stom, toch? Ik had het gevoel dat je pas droomde als het groots was. In je up naar Bali, een koffiebarretje openen in Australië, de wereld over met een zelf verbouwd campertje, een eigen bedrijf runnen, een tweede huis in Portugal kopen, in een elektrische Fiat 500 rijden (#zwijmel).. Je kent het wel, dat soort dromen. Ik vroeg me altijd af waarom ik die grootse dromen niet had. Geloof ik er niet genoeg in en snijd ik mezelf daarmee dan sowieso in de vingers? Of durf ik het gewoon niet uit angst voor teleurstelling? Of, en dat kan natuurlijk ook, zijn die grootse dromen gewoon niet my cup of tea en zijn die beelden mij ‘opgelegd’ door het ding dat social media heet? Wat. een. vrágen. (meer…)