Het heeft eventjes geduurd, maar lievelingslijstje nummero drie is op moment van schrijven in de maak! Ik had dit concept al open staan, om de afgelopen tijd wat favoriete dingetjes te verzamelen. En, dat werkt goed. Ik heb stiekem al genoeg dingen om meerdere lievelingsenlijstjes mee te vullen. Look at me go! Het regelmatiger schrijven gaat best heel goed I must admit. Al heb ik soms nog wel dat ik zin heb om te schrijven, maar het tóch niet doe. Maar, we’re getting there. Ik vind het ook echt leuk om te zien dat er volop op mijn schrijfsels gereageerd wordt (vooral op dit schrijfsel, waar ik later ze-ker nog op terug ga komen) en dat de bezoekersaantallen vrolijk stijgen. Ik weet het: uiteindelijk doe ik dit vooral voor mezelf. Maar, reacties zijn dan toch wel HEEL leuk. Goed. Lievelingsen. Komen ze. (meer…)

Leuk feitje: ik heb het eerste lijstje nog niet geschreven of er doen zich alweer ge-noeg nieuwe lievelingsen aan. Alleen maar goed, toch? Én fijne nieuwe dingen in het leven des Stels, én weer nieuwe stof tot schrijven. Ik zeg: win win! Ik heb geen idee of dit een wekelijks of maandelijks dingetje gaat worden. Maybe it will? Ik ben nu in ieder geval gewoon VET blij dat ik het schrijven weer heb uitgevonden. Wat zeg ik, het schrijven: het bloggen. Schrijven heb ik altijd nog gedaan, all be it op papier. Met mijn vulpen. Die ene uit het vorige lievelingslijstje. Maar, het digitale schrijven was ik een beetje kwijt. Beetje boel. Maar, dat gaat nu dus helemaal goed en daar is de meid errug content mee. Goed, genoeg gekletst – laat de lievelingsen maar komen! (meer…)

Hoe één zo’n ieniemienie klein pilletje een heel fysiek proces overhoop kan gooien, is en blijft mij een raadsel. Althans, ik kan wel opzoeken hoe en wat natuurlijk, maar dan blijft het bijzonder dat wij mensen het kleine ding hebben kunnen maken. Dat het bestaat; de anticonceptiepil. Dat je je eigen vruchtbaarheid kunt beïnvloeden door iets dagelijks in te nemen. Crazy. Maar, wel heel fijn ook. Ik ben ontzettend blij dat anticonceptiemiddelen bestaan. Het geeft mij een stukje controle en vrijheid. Al begin ik mij er steeds meer bewust van te worden dat het ook een hoop kan doen met je lichaam waar je eigenlijk niét zo op zit te wachten. Ik slik dit kleine ding al sinds mijn 15e. Ja, let’s do the math, dat is een jaar of elf. ELF. Stiekem vind ik dat best eng. Maar, ik vind andere mogelijkheden dus óók eng. Of nou ja, eng.. Spannend. En wat gebeurt er dan in mijn hoofd? Precies – dan wil ik erover schrijven. Zo geschiedde. (meer…)