Een meisje met haar knot, genietend van de ene grote beker groene thee na de andere. Met sprankelende ogen en vingers vol enthousiasme tikt ze erop los. Dag in, dag uit. Er is geen moment waarop ze niet zou willen schrijven, dat meisje met haar knot. Being me, uiteraard. Er zijn dus echt tijden geweest dat ik overal over kon schrijven; ongeacht het moment. Het was heel simpel: ik plantte een laptop voor mijn neus, opende mijn blog dashboard en de woorden stroomden zó uit mijn vingers. Soms ging ik er niet eens bij zitten; dan had ik alleen de WordPress app op mijn telefoon maar nodig om het ene na het andere artikel te fabriceren. Kortom: schrijven was zo’n beetje mijn lust en mijn leven te noemen. Het verpakken van mijn gedachten in zelf gekozen woorden, die dan samen weer zinnen vormden, was één van de dingen die ik het liefste deed. Toch ben ik die passie ergens onderweg kwijtgeraakt. (meer…)